Przy strojeniu odbiorników dla uniknięcia przesterowania lamp i powstałych w związku z tym błędów należy dawać z oscylatora jak najmniejsze napięcie. Z tego powodu regulację siły głosu należy przekręcić na maksimum.
W odbiornikach reakcyjnych, kondensator reakcyjny ustalamy w pozycji pośredniej (jeżeli pracujemy przed punktem oscylacji występuje przestrojenie obwodu).
Przy odbiornikach superheterodynowych, napięcie dajemy jak najmniejsze, tak aby nie wprowadzić działania automatyki. W przeciwnym wypadku należy zewrzeć przewód doprowadzający napięcie automatyki do ziemi. Jeżeli dodatkowo w odbiorniku znajduje się regulacja szerokości wstęgi nastawiamy na wstęgę najwęższą; przy szerokiej wstędze wklęśnięcie w środku krzywej rezonansu może prowadzić do pomyłek.
Zakres częstotliwości skrajnych obwodu zależy od pojemności początkowej i indukcyjności (pojemności końcowej kondensatora obrotowego, poza obwodem oscylatora w superach, nie zmienia się). Zatem na częstotliwościach wyższych wyrównujemy zmianą pojemności początkowej (trirnmer), na częstotliwościach niższych zmianą indukcyjności cewki. W odbiornikach fabrycznych zasadniczą przyczyną rozstrojenia jest zmiana pojemności początkowej skutkiem zmiany lamp, wstrząsów mechanicznych i t. p.. Dlatego rozpoczynamy od częstotliwości wyższych — od regulacji trimmerów.
Obwody oscylatora w superach starszego typu wyrównuje się zmianą pojemności ściskanych kondensatorów (paddingi — kondensatory szeregowe). W nowszych typach stosuje się kondensatory stale a reguluje indukcyjność cewek. Obwody transformatorów pośredniej częstotliwości stroimy zmianą indukcyjności — wkręce*-niem rdzenia, względnie zmianą pojemności kondensatorów ściskanych (zwłaszcza starsze typy o częst. pośr. 128 kce).
W odbiornikach starej konstrukcji, zmianę indukcyjności dokonywa się często przez zbliżanie do cewki płytek miedzianych na śrubce gwintowanej, wględnie przez dogięcie w kierunku cewki języczka wyciętego w kubku ekranującym.
We wszystkich odbiornikach przed strojeniem zwracamy uwagę na prawidłowy bieg napędu skali. Wskazówka winna przy maksymalnej i minimalnej pojemności osiągnąć skrajne jej położenia. Często na skali oznaczone są specjalne punkty ustalenia wskazówki.