Technika tranzystorowa znajduje coraz szersze zastosowanie praktyczne. Ostatnio firma „Multitone" przy współpracy personelu technicznego szpitala św. Tomasza w Londynie opracowała urządzenie zleceniowe, czyli vdys-pozytorskie"  do bezpośredniego  komunikowania się z licznym   personelem   szpitala,   bez   stosowania   do   tego   celu sieci głośnikowej.
Każda z osób personelu szpitalnego, z którą konieczne jest utrzymywanie stałej łączności (np. lekarz czy siostra) nosi w kieszeni swego płaszcza miniaturowy odbior-nik tranzystorowy, zbudowany w postaci pióra wiecznego. Długość tego pióra-odbiornika wynosi około 14 cm, średnica około 1,5 cm. Odbiornik zasilany jest jednym miniaturowym ogniwem rtęciowym o napięciu 1,35 V. Pobór prądu przez odbiornik wynosi 0,5 mA w stanie „spoczynku" i 3 mA w stanie „ruchu". W stanie „spoczynku" odbiornik jest włączony. Obwód wejściowy odbiornika składa się z cewki indukcyjnej nawiniętej na rdzeniu żelaznym o dużej przenikalności magnetycznej i z kondensatora. Dobroć obwodu wynosi około 30. Obwód nastrojony jest na częstotliwość akustyczną w paśmie 2 kHz — 15 kHz. Każdy z odbiorników posiada inną częstotliwość własną. W powyższym paśmie może zmieści się 5, 6 różnych częstotliwości wywoławczych.
Dookoła  budynku szpitala  zainstalowana  jest pętla druciana przyłączona do wzmacniacza o mocy 70 watów. Naciśnięcie    odpowiedniego    guzika    na    konsolecie    dyspozytorskiej   w  centrali   zleceniowej   uruchamia   generator  częstotliwości    akustycznej    o    częstotliwości    odpowiadającej danemu    odbiornikowi.   Pole    magnetyczne   wewnątrz    pę-tli, a więc wewnątrz szpitala, indukuje w danym obwodzie odbiornika   „piórowego"   napięcia   zmienne,   które   ze   swej strony    uruchamiają    oscylator    tranzystorowy    znajdujący się   również   w   odbiorniku   i   pracujący   na   częstotliwości 1000    Hz.    Oscylator    ten    pracuje    na    miniaturową    słuchawkę,   umieszczoną   w   główce   ..pióra'*.   Zatem,  z   chwilą naścinięcia   odpowiedniego   guzika   centrali,   właściciel   danego odbiornika umieszczonego w kieszonce  słyszy "wyraźnie ton o wysokości  1000 Hz. Powyższy sygnał dźwiękowy może   być   przerywany   według   odpowiedniego  kodu  i   zawierać   odpowiednie   zlecenia,   np.    „podejdź    do   najbliższego telefonu" lub „zbliż słuchawkę odbiornika do ucha". W    ostatnim    przypadku    właściciel    odbiornika    wyjmuje „pióro"   7.   kieszeni,   naciska   na   boczny   guzik   i   zbliża   je do   ucha.   Przez   przyciśnięcie   guziczka   wyłącza   się   oscylator   odbiornika   a   włącza  się  wzmacniacz   tranzystorowy. Odbiornik   jest   gotowy   do   odebrania   zlecenia   podanego przez mikrofon w centrali zleceniowej. Prądy foniczne płynące przez  pętlę indukcyjną ze względu na ich przejściowy  charakter oraz na  szerokie pasmo częstotliwości  jakie zawierają, nie  są w stanie uruchomić innych odbiorników nastrojonych    tylko    na    jedną    częstotliwość    akustyczną. Oczywiście,   łączność   między   centralą   zleceniową   a   poszczególnymi    osobami    personelu    szpitalnego    jest    tylko jednokierunkowa,   podobnie   zresztą   jak   przy   zastosowaniu   systemu   zleceniowego   głośnikowego.   "W   stosunku   do ostatniego opisany system  zleceniowy ma tę zaletę, że jest „selektywny", a więc wywołuje jedynie tę osobę,  o którą chodzi, poza tym nie przeszkadza innym osobom, ani chorym.    Bateryjka    w    odbiorniku    wystarczy    na    przeciąg 2   miesięcy.   Wyżej   opisane   urządzenie   zleceniowe   zdało praktyczny    egzamin     i    jest    zainstalowane    w    szpitalu św. Tomasza w Londynie.
(Według „Wireless World". Listopad 1956.)