Do bram skrzydłowych najczęściej zakłada się siłowniki liniowe. Ich zaletą jest prosty montaż (siłownik za pomocą specjalnych uchwytów mocuje się jednym końcem do słupka, a drugim do skrzydła bramy) i to, że jest to rozwiązanie najbardziej przystępne cenowo. Ponadto, jeśli jest to siłownik samoblokujący, to uniemożliwia uchylenie skrzydła bramy po zamknięciu, dzięki czemu zbędne jest stosowanie - zwłaszcza gdy skrzydła są krótkie (do 2,5 m) - dodatkowego zabezpieczenia w postaci zamka elektromagnetycznego.
Siłowników liniowych nie stosuje się  gdy brama jest zamontowana na szerokich słupkach - o wymiarach 38×38 cm i szerszych. Zamontowanie na takim słupku siłownika liniowego wiązałoby się z koniecznością wykonania w słupku wycięcia na ramię siłownika. Aby uniknąć takiej sytuacji, na szerokich słupach stosuje się inny rodzaj siłowników - z ramieniem łamanym. Dzięki łamanemu ramieniu siłowniki te "obejmują" słup. Są przystosowane do otwierania i zamykania bram o długości jednego skrzydła nawet do 4 metrów.
Szczególnym rodzajem napędów do bram skrzydłowych są siłowniki podziemne. Montuje się je w specjalnej obudowie pod skrzydłem bramy, łącząc je z jego dolną krawędzią.
Po zamontowaniu widać jedynie dolny element mocujący, który pełni też funkcję zawiasu, a obecność siłownika zdradza tylko pokrywa obudowy, wykonana ze stali ocynkowanej lub nierdzewnej. Ważną zaletą siłowników podziemnych jest fakt, że umożliwiają obrót skrzydła bramy nawet o 180°, a zatem istnieje możliwość otwierania bramy zarówno do wnętrza posesji, jak i w kierunku na zewnątrz. Siłowniki podziemne charakteryzują się także łatwą obsługą serwisową; w sytuacjach, kiedy urządzenie musi być poddane naprawie, można je bez problemu wyjąć z obudowy, bez konieczności demontażu skrzydła bramy. Niestety rozwiązanie takie okupione jest wysokim kosztem zakupu oraz montażu takich napędów.